Try संस्कृतवाहिनी (A word everyday) | YouTube Channel
भुङ्क्ते (bhuGkte)
This feature is only for logged in users. Please login to have full access to Kosha.
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
take
possession
of
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
govern
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
be
requited
or
rewarded
for
or
at
the
hands
of
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
enjoy
a
meal
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
fulfill
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
rule
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
experience
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
be
of
use
or
service
to
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
consume
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
eat
and
drink
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
govern
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
live
through
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
pass
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
make
use
of
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
enjoy
carnally
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
suffer
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
use
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
last
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
exploit
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
utilize
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
undergo
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
possess
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
pass
through
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
7
enjoy
भुङ्क्ते
{
भुज्
}
bhuGkte
{
bhuj
}
verb
7
eat
आनंद
मिलता
है
भुक्तौ
2.1.26
जेमति
अश्नाति
जमति
भक्षयति
अत्ति
खादति
चरति
प्साति
झमति
भुङ्क्ते
चमति
चर्वति
वल्भते
घसति
छमति
प्रत्यवस्यति
चषति
चषते
अभ्यवहरति
अभ्यवहरते
तर्णोति
तर्णुते
भक्षति
भक्षति
तृणोति
तृणुते
उपभुनक्ति
उपभुङक्ते
जक्षिति
1
{@“भू
सत्तायाम्”@}
2
‘सत्तायां
भवति,
प्राप्तौ
णिचि
भावयते
तङि।
भवते
शपि
तत्रैव,
भावयत्यवकल्कने।।’
3
इति
देवः।
भावकः-भाविका,
भावकः-विका,
4
बुभूषकः-षिका,
बोभूयकः-यिका
भविता-त्री,
भावयिता-त्री,
बुभूषिता-त्री,
बोभूयिता-त्री
परिभवन्-न्ती,
5
सुखमनुभवन्
वर्धस्व,
शुश्रूषुर्भवन्
विद्यामधिकरोति,
6
शयनमनुभवन्
भुङ्क्ते,
मा
7
भवन्,
भावयन्-न्ती,
बुभूषन्-न्ती
--
8
व्यतिभवमानः,
भावयमानः,
9
व्यतिबुभूषमाणः,
बोभूयमानः
व्यतिभविष्यमाणः,
भावयिष्यमाणः,
व्यतिबुभूषिष्यमाणः,
बोभूयिष्यमाणः
10
गान्दिनीभूः-
11
गान्दिनीभुवौ-गान्दिनीभुवः
--
--
12
भूतम्,
भूतवान्,
भावितः,
बुभूषितः,
बोभूयितः-तवान्
13
भवः,
भावः,
14
भव्यः
15,
16
अभिभावी,
17
परिभावी
18
परिभवी,
19
अभावी,
20
21
भावी,
22
अभिभावकः-अभिभविता,
23
भविता,
24
आढ्यम्भविष्णुः
25
-
सुभगम्भविष्णुः-स्थूलम्भविष्णुः-पलितम्भविष्णुः-नग्नम्भविष्णुः-अन्धम्भविष्णुः-
प्रियम्भविष्णुः,
आढ्यम्भावुकः-
26
सुभगम्भावुकः-स्थूलम्भावुकः-पलितम्भावुकः-
नग्नम्भावुकः-अन्धम्भावुकः-प्रियम्भावुकः,
27
मषीभावुकः,
28
भविष्णुः,
29
भूष्णुः,
30
भावुकः,
31
परिभवी,
32
33
विभूः,
34
स्वयम्भूः-अग्निभूः-कच्छभूः-मित्रभूः-
पवनभूः,
35
विभुः-प्रभुः-संभुः,
36तद्रु--आदिभ्य
उपसंख्यानम्--’
37
इति
डुप्रत्ययः।
शं
भावयतीति
शम्भुः।
अन्तर्भावितण्यर्थोऽत्र
भवतिरिति
ज्ञेयम्।
]
]
शम्भुः,
38
भवकः,
39
धेनुम्भव्या,
40
बभूवान्,
41
भवभूतिः-भूतः,
भावः,
42
भावनः,
43
बुभूषुः-
44
बिभावयिषुः,
बोभुवः
भवितव्यम्,
भावयितव्यम्,
बुभूषितव्यम्,
बोभूयितव्यम्
45
प्रभवनीयम्,
46
प्रभावनीयम्,
बुभूषणीयम्,
बोभूयनीयम्
47
भव्यम्,
48
अवश्यभाव्यम्,
49
ब्रह्मभूयं
50
मित्रभूयं
वा
गतः,
भाव्यः,
भाव्यम्,
बुभूष्यम्,
बोभूय्यम्
ईषद्भवः-दुर्भवः-सुभवः,
51
ईषदाढ्यम्भवं-दुराढ्यंभवं-स्वाढ्यम्भवम्,
52
सुरा-
जम्भवः,
वा
भवता
--
--
--
भूयमानः-अनुभूयमानम्,
भाव्यमानः,
बुभूष्यमाणः,
बोभूय्यमानः
53
भवः,
54
भावः,
प्रभवः,
55
परिभावः
56
-परीभावः-परिभवः,
भावः,
बुभूषः-बोभूयः
57
भवितुम्,
भावयितुम्,
बुभूषितुम्,
बोभूयितुम्
58
भूतिः,
59
भूः,
वर्षाभूः,
दृन्भूः-करभूः-कारभूः-पुनर्भूः,
भावना,
बभूषा-बिभावयिषा,
बोभूया
भवनम्,
60
भुवनम्,
आशितभवनम्,
आशितभवनः,
61
आशितम्भवः
62
63,
भावनम्,
बुभूषणम्,
बोभूयनम्
भूत्वा,
64
अग्रे
भूत्वा-प्रथमं
भूत्वा-पूर्वं
भूत्वा,
65
मुखतो
भूत्वा-मुखतोभूय
वा
तिष्ठति।
66
नाना
भूत्वा-नानाभूय
वा
गतः।
विना
भूत्वा-विनाभूय
वा
गतः।
द्विधा
भूत्वा-द्वैधंभूय-वा
गतः।
67
तूष्णींभूत्वा,
तूष्णींभूय
68
वा
गतः।
69
70
अन्वग्
भूत्वा-अन्वग्भूय
वा
गतः।
अनुभूय,
अनुभाव्य,
अनुबुभूष्य,
अनुबोभूय्य
अग्रेभावम्-प्रथमंभावम्-पूर्वम्भावम्,
मुखतोभावम्
वा
गतः।
नानाभावं-विना-
भावम्
वा
गतः।
द्वैधंभावं-द्विधाभावं
वा
गतः।
तूष्णीं
भावम्
अन्वग्भावं
वा
गतः।
भावम्
२
भूत्वा
२
भावम्
२
भावयित्वा
बुभूषम्
२
बुभूषित्वा
२
बोभूयम्
२
बोभूयित्वा
२
71
भूमिः,
72
भूरिः,
73
अद्भुतम्,
74
भावित्रम्।
प्रासङ्गिक्यः
01
→
(
११६५
)
02
→
(
१-भ्वादिः-१।
अक।
सेट्।
पर।
)
03
→
(
श्लो।
३
)
04
→
[
[
३।
‘सनि
ग्रहगुहोश्च’
(
७-२-१२
)
इतीण्निषेधः।
अभ्यासे
ह्रस्वः।
एवं
सन्नन्ते
सर्वत्र
प्रक्रिया
ज्ञेया।
]
]
05
→
[
[
४।
सुखमनुभवन्,
शुश्रूषुर्भवन्
इत्यत्र
क्रमेण
लक्षणार्थे
हेत्वर्थे
च,
‘लक्षणहेत्वोः
क्रियायाः’
(
३-२-१२६
)
इति
शता।
]
]
06
→
[
पृष्ठम्०९६२+
२८
]
07
→
[
[
१।
‘माङ्याक्रोशे’
(
वा
३-२-१२४
)
इति
शता।
यद्यपि
लुङोऽपि
माङ्येव
विधानम्
\n\n
तथापि
वार्तिककारवचनप्रामाण्यात्
लटः
शत्राऽत्र
लुङः
समावेश
इति
ज्ञेयम्।
]
]
08
→
[
[
२।
‘कर्तरि
कर्मव्यतीहारे,
(
१-३-१४
)
इति
कर्मव्यतिहारे
शानच्।
]
]
09
→
[
[
३।
‘पूर्ववत्सनः’
(
१-३-६२
)
इति
सन्नन्तात्
कर्मव्यतीहारे
गम्ये
शानच्।
]
]
10
→
[
[
४।
गान्दिन्याः
भवति
=
उत्पद्यते
इति
गान्दिनीभूः।
‘क्विप्
च’
(
३-२-७६
)
इति
कर्तरि
क्विप्।
]
]
11
→
[
[
आ।
‘स
गान्दिनीभूरथ
गोकुलैधितं
स्पर्धालुधीगाधितकार्यबाधिनम्।’
धा।
का।
१-२।
]
]
12
→
[
[
५।
‘श्र्युकः
क्किति’
(
७-२-११
)
इतीण्निषेधोऽत्र।
एवमेव
क्त्वा-क्तिनोरपि
इण्निषेधो
ज्ञेयः।
]
]
13
→
[
[
६।
‘अज्विधिः
सर्वधातुभ्यः--’
(
का।
३-१-१३४
)
इति
वचनादस्माद्धातोः
पचाद्यचि,
गुणावादेशयो
रूपमेवम्।
स्त्रियाम्
‘इन्द्रवरुणभव-’
(
४-१-४९
)
इत्यादिना
ङीषानुगौ।
‘भवतेश्चेति
वक्तव्यम्’
(
का।
३-१-१४३
)
इति
वाक्यं
काशिकायां
कर्तरि
विकल्पेन
णप्रत्ययविधानप्रकरणे
दृश्यते।
तेन
पक्षे
कर्तरि
भावः
इत्यपि
ज्ञेयम्।
परं
तु
वाक्यमिदं
भाष्ये
न
दृश्यते।
]
]
14
→
[
[
७।
‘भव्यगेयप्रवचनीय--’
(
३-४-६८
)
इत्यादिना
कर्तरि
यत्प्रत्ययान्तो
निपातितः।
भवत्यसौ,
भव्यमनेनेति
वा
भव्यः।
]
]
15
→
(
देवदत्तः
)
16
→
[
[
८।
‘अभिभावी
भूते’
(
ग।
सू।
३-१-१३४
)
इति
वचनात्
भूतार्थे
ग्रह्यादित्वाण्णिनि-
प्रत्ययः।
]
]
17
→
[
[
९।
ग्रह्यादिष्वेव
(
३-१-१३४
)
‘परिभवी-परिभावी’
इति
निपातनात्
णिनिप्रत्यये,
तस्य
पाक्षिके
वृद्ध्यभावे
च
रूपे
एते
सिद्ध्यतः।
]
]
18
→
[
[
B।
‘परिभावीणि
ताराणां
पश्य
मन्थीनि
चेतसाम्।’
भ।
का।
६-७५।
अत्र
नपुंसकलिङ्गे
नुमि,
‘प्रातिपदिकान्तनुम्--’
(
८-४-११
)
इति
णत्वम्।
]
]
19
→
[
[
१०।
‘अचामचित्तकर्तृकाणाम्’
(
ग।
सू।
३-१-१३४
)
इत्यत्र
पूर्वस्मात्
गणसूत्रात्
‘--
प्रतिषिद्धानाम्’
(
ग।
सू।
३-१-१३४
)
इत्यनुवर्तते।
तेनात्र
णिनिप्रत्यये
रूपमेवम्।
प्रकृतगणसूत्रस्यायमर्थः--अचेतनकर्तृकाणाम्
अजन्तानां
धातूनां
नञ्युक्तानां
(
नञुपपदकानाम्
)
णिनिर्भवति--इति।
तेनात्र
ग्रह्यादित्वात्
णिनिः।
]
]
20
→
[
पृष्ठम्०९६३+
२८
]
21
→
[
[
१।
‘भविष्यति
गम्यादयः’
(
३-३-३
)
इत्यत्र
गणे
भावी
इति
पाठात्
भविष्यत्यर्थे
णिनिप्रत्ययः।
]
]
22
→
[
[
२।
वाऽसरूपन्यायेन
‘ण्वुल्तृचौ’
(
३-१-१३३
)
इति
यथाक्रमं
ण्वुलि,
तृचि
च
रूप-
मेवमिति
ज्ञेयम्।
]
]
23
→
[
[
३।
तच्छीलादिषु
कर्तृषु
‘तृन्’
(
३-२-१३५
)
इति
तृन्प्रत्यये
रूपमेवम्।
]
]
24
→
[
[
४।
आढ्यसुभगस्थूलपलितनग्नान्धप्रियपदेषूपपदेषु
सत्सु
च्वर्थेषु
गम्येषु
अच्व्यन्तेषु
‘कर्तरि
भुवः
खिष्णुच्खुकञौ’
(
३-२-५७
)
इत्यनेन
खिष्णुच्
खुकञ्
च
प्रत्ययः
क्रमेणात्रेति
ज्ञेयम्।
प्रत्यययोः
खित्त्वात्,
‘अरुर्द्विषदजन्तस्य
मुम्’
(
६-३-६७
)
इति
मुमागमः।
]
]
25
→
[
[
आ।
‘आढ्यम्भविष्णुर्यशसा
कुमारः
प्रियम्भविष्णुर्न
स
यस्य
नासीत्।।’
भ।
का।
३।
१।
]
]
26
→
[
[
B।
‘हृदयङ्गममूर्तिस्त्वं
सुभगम्भावुकं
वनम्।’
भ।
का।
५।
६७।
]
]
27
→
[
[
C।
‘दलोदरे
काञ्चनकैतकस्य
क्षणन्मषीभावुकवर्णरेखम्।’
नैषधे।
६।
६३।
]
]
28
→
[
[
५।
‘भुवश्च’
(
३-२-१३८
)
इतीष्णुच्प्रत्ययस्तच्छीलतद्धर्मतत्साधुकारिष्वर्थेषु
भवति।
अत्र
पूर्वंसूत्रात्
‘--छन्दसि’
(
३-२-१३७
)
इत्यनुवृत्तेः
छन्दस्येवायं
प्रत्यय
इति
ज्ञेयम्।
चान्द्रास्तु
भाषायामप्यस्य
प्रयोगमिच्छन्ति।
]
]
29
→
[
[
६।
‘ग्लाजिस्थश्च
ग्स्नुः’
(
३-२-१३९
)
इति
सूत्रे
चकारेण
तत्पूर्वसूत्रगतभूधातोरप्यनु-
षङ्गात्
अत्र
ग्स्नुप्रत्ययः।
प्रत्ययस्य
गित्त्वात्
‘क्ङिति
च’
(
१-१-५
)
इत्यत्र
गकारस्यापि
प्रश्लेषात्
गुणो
नेति
ज्ञेयम्।
एवं
‘श्र्युकः
क्किति’
(
७-२-११
)
इत्यत्रापि
गकारप्रश्लेषणात्
इण्निषेधोऽत्रेत्यपि
ज्ञेयम्।
]
]
30
→
[
[
७।
‘लषपतपदस्थाभू-’
(
३-२-१५४
)
इत्यनेन
ताच्छीलिके
उकञ्प्रत्यये
रूपमेवम्।
ताच्छीलिकेषु
वाऽसरूपविधिर्नास्तीति
भाष्यादिषु
स्पष्टम्।
तेन
उत्सर्गेण
समावेश
एवेतरेषां
प्रत्ययानामिति
ज्ञेयम्।
]
]
31
→
[
[
८।
‘जिदृक्षिविश्रीण्वमाव्यथाभ्यमपरिभूप्रसूभ्यश्च’
(
३-२-१५७
)
इत्यनेन
ताच्छीलिके
इनिप्रत्यये
रूपमेवम्।
अत्र
सूत्रे
परिभू
इत्युक्तेः
अन्योपसर्गे
उपपदे
प्रत्ययोऽयं
न
भवतीति
ज्ञेयम्।
]
]
32
→
[
पृष्ठम्०९६४+
२८
]
33
→
[
[
१।
‘भुवः
संज्ञाऽन्तरयोः’
(
३-२-१७९
)
इति
क्विप्प्रत्ययः।
विभूः
इति
कस्यचित्
संज्ञा।
अत्र
सूत्रे
अन्तरशब्देन
धनिकाधमर्णयोरन्तरालवर्ती
उच्यते।
प्रतिभूः
=
क्रयविक्रयादिषु
ऋणादानप्रत्यर्पणादिषु
च
मध्यवर्ती
साक्षी।
]
]
34
→
[
[
२।
उपसर्गे,
पदान्तरे
च
उपपदे
धातुसामान्यविहितः
क्विप्प्रत्ययोऽत्रेति
यथासम्भवमूह्यम्।
]
]
35
→
[
[
३।
‘बिप्रसंभ्यो
ड्वसंज्ञायाम्’
(
३-२-१८०
)
इति
भूधातोरस्य
वि-प्र-सं-पूर्वकस्य
डुप्रत्ययः।
प्रत्ययस्य
डित्त्वात्
टेर्लोपः।
]
]
36
→
[
[
४।
‘डुप्रकरणे--मि[
त्र
]
37
→
(
वा।
३-२-१८०
)
38
→
[
[
५।
भवतात्
इति
भवकः।
आशिषि
गम्यमानायाम्,
‘आशिषि
च’
(
३-१-१५०
)
इति
वुन्।
]
]
39
→
[
[
६।
‘धेनोर्भव्यायां
मुम्--’
(
वा।
६-३-७०
)
इति
मुमागमः।
धेनुर्भविष्यतीत्यर्थः।
बाहुलकादत्र
भविष्यत्यर्थे
भुवो
यत्प्रत्ययः
इति
ज्ञेयम्।
]
]
40
→
[
[
७।
लिटः
क्वसौ
रूपमेवम्।
‘वस्वेकाजाद्घसाम्’
(
७-२-६७
)
इति
सूत्रोपात्तनिदानस्यात्र
लक्ष्येऽभावादिडागमो
न।
माधवधातुवृत्तौ
तु
क्वसोर्भाषायां
प्रयोगाभावः
साग्रहं
साधितः।
‘विभाषा
पूर्वाह्णापराह्णाभ्याम्’
(
४-३-२४
)
इत्यत्र
भाष्ये,
‘पपुष
आगतं
पपिवद्रूप्यम्--’
इति
प्रयुक्तत्वात्
भाषायामपि
क्वसुप्रयोगो
नाप्रामाणिक
इति
ज्ञेयम्।
]
]
41
→
[
[
८।
‘क्तिच्क्तौ
च
संज्ञायाम्’
(
३-३-१७४
)
इति
संज्ञायां
क्तिच्।
पुंल्लिङ्गोऽयं
शब्दः।
एवं
भूतः
इत्यत्रापि
संज्ञायां
क्तप्रत्ययो
ज्ञेयः।
]
]
42
→
[
[
९।
नन्द्यादेः
(
३-१-१३४
)
आकृतिगणत्वात्
ण्यन्तात्
कर्तरि
ल्युप्रत्ययोऽत्रेति
ज्ञेयम्।
]
]
43
→
[
[
आ।
‘प्रभुर्बुभूषुर्भुवनत्रयस्य
यः
शिरोधिरागाद्दशमं
चिकर्तिषुः।’
शि।
व।
१।
४९।
]
]
44
→
[
[
१०।
ण्यन्तात्
सनि,
‘ओः
पुयण्ज्यपरे’
(
७-४-८०
)
इत्यभ्यासे
इकारः।
]
]
45
→
[
[
११।
‘न
भाभूपू--’
(
८-४-३४
)
इत्यादिना
उपसर्गस्थान्निमित्तात्
परस्य
कृत्स्थस्य
नकारस्य
णत्वनिषेधः।
]
]
46
→
[
[
१२।
‘ण्यन्तभादीनामुपसंख्यानम्’
(
वा।
८-४-३४
)
इति
उपसर्गस्थान्निमित्तात्
परस्य
नकारस्य
णत्वनिषेधः।
]
]
47
→
[
पृष्ठम्०९६५+
३३
]
48
→
[
[
१।
‘ओरावश्यके’
(
३-१-१२५
)
इत्यावश्यकार्थे
ण्यत्।
‘लुम्पेदवश्यमः
कृत्ये…’
(
का।
६-१-१४४
)
इति
अवश्यमो
मकारस्य
लोपः।
आवश्यकार्थे
ण्यदत्रेति
प्रदर्श-
नार्थमत्र
‘अवश्यम्’
इति
पदमुपात्तम्
\n\n
न
तु
उपपदत्वेन
\n\n
विनैवावश्यपदमपि
प्रयोगः
साधुरेव।
तथा
च
प्रयुक्तम्--
‘विप्रेण
शुचिना
भाव्यम्--’
(
प्र।
कौमुद्यु-
पात्तोऽयं
श्लोकः
)
इति।
]
]
49
→
[
[
२।
‘भुवो
भावे’
(
३-१-१०७
)
इति
भावार्थे
क्यप्।
ब्रह्मभूयं
गतः
=
ब्रह्मभावं
गत
इत्यर्थंः।
]
]
50
→
[
[
आ।
‘मित्रभूयं
गतस्तस्य
रिपुहत्यां
करिष्यसि।।’
भ।
का।
६।
५५।
]
]
51
→
[
[
३।
ईषदाद्युपपदेषु
कर्तंरि
कर्मणि
चोपपदयोः
सत्योः
च्व्यर्थे
गम्ये
‘कर्तृकर्मणोश्च
भूकृञोः’
(
३-३-१२७
)
इति
खल्प्रत्ययः।
उपपदद्वयविधानात्
भाष्यकारप्रयोगाच्च
कर्तृवाचकस्य
चोपपदस्य
धातोरव्यवहितपूर्वप्रयोग
इति
ज्ञेयम्।
‘अकर्मत्वाद्
भुवो
भावे
कृञः
कर्मार्थ
एव
तत्।
च्व्यर्थयोगश्च
वाच्योऽत्र
भवतेषत्पटुम्भवम्।।
अपटोस्ते
पटुत्वेन
भवनं
लध्वितीर्यते।
एवं
स्वाढ्यम्भवं
तेन,
तया
दुस्सुन्दरिम्भवम्।।’
इति
प्र।
सर्वस्व-
श्लोकोऽत्रानुसन्धेयः।
]
]
52
→
[
[
B।
‘सैन्यान्न
यातः
समयापि
विव्यथे
कथं
सुराजम्भवमन्यथाऽथवा।।’
शि।
व।
१२-५२।
]
]
53
→
[
[
४।
‘ॠदोरप्’
(
३-३-५७
)
इति
भावेऽप्प्रत्ययः।
]
]
54
→
[
[
५।
‘नपुंसके
भावे
क्तः’
(
३-३-११४
),
‘भावे’
(
३-३-१८
),
‘--भाववचनात्’
(
२-३-१५
)
‘भाववचनाश्च’
(
३-३-११
)
इत्यादिनिर्देशप्रामाण्यात्
उवर्णान्तत्वेन
प्राप्तो-
ऽप्प्रत्ययः
पाक्षिकः
\n\n
तेन,
‘अबाधकान्यपि
निपातनानि’
(
परि।
१२१
)
इति
न्यायेन
घञ्प्रत्ययोऽपि
भवतीति
केचित्।
भाष्ये
‘बाधकान्येव
हि
निपातनानि
भवन्ति’
(
भाष्यम्
१-१-२७
)
इत्युक्तत्वात्
घञ्प्रत्यय
एव
भावार्थे
न्याय्यः,
न
तु
ओरप्प्रत्यय
इति
परे
वदन्ति।
सर्वंथा
रूपमेतदपि
साध्विति
ज्ञेयम्।
]
]
55
→
[
[
६।
‘परौ
भुवोऽवज्ञाने’
(
३-३-५५
)
इति
विकल्पेन
घञ्प्रत्ययोऽत्रावज्ञाने
गम्ये।
पक्षे
औत्सर्गिकोऽप्प्रत्यय
इति
ज्ञेयम्।
परीभावः
इत्यत्र
‘उपसर्गस्य
घञ्यमनुष्ये
बहुलम्’
(
६-३-१२२
)
इति
दीर्घविकल्पः।
]
]
56
→
[
[
C।
‘परिभावं
मृगेन्द्राणां
कुर्वन्तो
नगमूर्धसु।’
भ।
का।
७-५४।
]
]
57
→
[
पृष्ठम्०९६६+
३२
]
58
→
[
[
१।
‘स्त्रियां
क्तिन्’
(
३-३-९४
)
इति
क्तिनि,
इण्निषेधे
च
रूपमेवम्।
‘मन्त्रे
वृषेष-
पचमनविदभूवीरा
उदात्तः’
(
३-३-९६
)
इत्यत्र
भू
इत्युपादानात्
मन्त्र
एव
भूति-
शब्दः
प्रयोगार्ह
इति
न
मन्तव्यम्
\n\n
प्रत्ययस्य
नित्त्वेनाद्युदात्तत्वे
प्राप्ते
उदात्तत्वार्थं
सूत्रमिति
समाधिः।
स्पष्टं
चैतत्
मा।
धा।
वृत्तौ।
]
]
59
→
[
[
२।
भवत्यस्यां
सर्वंमिति
भूः।
बाहुलकेन
सम्पदादित्वात्
(
३-३-९४
)
अधिकरणे
स्त्रियां
क्विप्।
]
]
60
→
[
[
३।
ल्युटि
रूपमेवम्।
बाहुलकाद्
गुणाभावोऽत्रेति
ज्ञेयम्।
भट्टिकाव्यव्याख्याने
(
१-१
)
प्राचीनैर्व्याख्याकारैरेवमेव
समर्थितम्।
]
]
61
→
[
[
४।
‘आशिते
भुवः
करणभावयोः’
(
३-२-४५
)
इति
करणे
भावे
चार्थे
आशित-
शब्दे
उपपदे
खच्प्रत्ययः।
‘अरुर्द्विषदजन्तस्य--’
(
६-३-६७
)
इति
मुम्।
आशितो
भवत्यनेनेति
आशितम्भवः
=
ओदनः।
करणेऽत्र
प्रत्ययः।
आशितस्य
भवनम्-आशितम्भवं
वर्तते।
भावेऽत्र
प्रत्ययः।
]
]
62
→
[
[
आ।
‘आशितम्भवमुत्क्रुष्टं
वल्गितं
शयितं
स्थितम्।’
भ।
का।
६-१०७।
]
]
63
→
[
ओदनः
]
64
→
[
[
५।
‘विभाषाऽग्रेप्रथमपूर्वेषु’
(
३-४-२४
)
इत्यनेन
क्त्वाप्रत्ययोऽत्र
विकल्पेन
भवतीति
ज्ञेयम्।
एवं
णमुलप्युत्तरत्रानेनैव
सूत्रेणेति
ज्ञेयम्।
]
]
65
→
[
[
६।
तस्प्रत्यये
स्वाङ्गवाचिन्युपपदे
धातोरस्य,
‘स्वाङ्गे
तस्प्रत्यये
कृभ्वोः’
(
३-४-६१
)
इति
क्त्वाप्रत्ययोऽत्रेति
ज्ञेयम्।
‘तृतीयाप्रभृतीनि--’
(
२-२-२१
)
इति
समास-
विकल्पः।
तेन
समासेऽत्र
ल्यबपीति
ज्ञेयम्।
णमुलप्यनेनैव
भवतीत्यपि
बोध्यम्।
]
]
66
→
[
[
७।
‘नाधार्थप्रत्यये
च्व्यर्थे’
(
३-४-६२
)
इति
क्त्वाणमुलौ
भवतः।
च्व्यर्थकत्वात्
अनाना
नाना
भूत्वा
=
नानाभूत्वा
गतः,
इति
वृत्तिरत्र
ज्ञेया।
तृतीया-
प्रभृतित्वात्
(
२-२-२१
)
समासविकल्पः।
धार्थप्रत्ययाः
‘संख्यायाः
विधार्थे
धा’
(
५-३-४२
),
‘द्विव्योश्च
धमुञ्’
(
५-३-४५
)
इति
सूत्रविहिताः
प्रत्ययाः।
]
]
67
→
[
[
८।
‘तूष्णीमि
भुवः’
(
३-४-६३
)
इति
क्त्वाणमुलौ
भवतः।
अत्रापि
समास-
विकल्पः।
तेन
ल्यबन्तप्रयोगोऽप्युपपन्नः।
]
]
68
→
[
[
B।
‘तूष्णीम्भूय
भयादासाञ्चक्रिरे
मृगपक्षिणः।।’
भ।
का।
५।
९५।
]
]
69
→
[
पृष्ठम्०९६७+
२९
]
70
→
[
[
१।
‘अन्वच्यानुलोम्ये’
(
३-४-६४
)
इत्यनेनान्वक्छब्द
उपपदे
धातोरस्यानुलोम्ये
द्योत्ये
क्त्वाणमुलौ
भवतः।
तृतीयाप्रभृतित्वात्
(
२-२-२१
)
समासविकल्पः।
आनु-
लोम्यम्
=
अनुकूलता।
]
]
71
→
[
[
२।
‘भुवः
कित्’
(
द।
उ।
१-१६
)
इति
मिप्रत्ययः,
स
च
कित्।
तेन
गुणो
न।
भवन्त्यस्यां
भावा
इति
भूमिः।
]
]
72
→
[
[
३।
‘अदिशदिभू--’
(
द।
उ।
१।
३४
)
इति
क्रिन्प्रत्ययः।
भवतीति
भूरिः
=
बहुः,
सुवर्णं
च।
]
]
73
→
[
[
४।
‘अदि
भुवो
डुतच्’
(
द।
उ।
६-२२
)
इति
डुतच्प्रत्ययः।
]
]
74
→
[
[
५।
‘भूवादि--’
(
द।
उ।
८-९१
)
इत्यादिना
णित्रन्प्रत्ययः।
भावित्रम्
=
विधानम्।
]
]
1
{@“शीङ्
स्वप्ने”@}
2
शायकः-यिका,
शायकः-यिका,
3
शिशयिषकः-षिका,
4
शाशय्यकः-य्यिका
5
शयिता-त्री,
शाययिता-त्री,
शिशयिषिता-त्री,
शाशय्यिता-त्री
--
शाययन्-न्ती,
--
शाययिष्यन्-न्ती-ती
--
6
शयानः,
7
8
शाययमानः,
शिशयिषमाणः,
शाशय्यमानः
शयिष्यमाणः,
शाययिष्यमाणः,
शिशयिषिष्यमाणः,
शाशय्यिष्यमाणः
9
सुखशीः-सुखश्यौ-सुखश्यः
--
--
--
10
शयितम्-तः
11
-तवान्,
शायितः,
शिशयिषितः,
शाशयितः-तवान्
12
शयः,
13
इति
ग्रह्यादिपाठात्
विपूर्वकात्
णिनिप्रत्ययः।
निपातनात्
देशविशेषवाचकत्वे
वृद्ध्यभावः।
अन्यत्र
विशायी
इत्येव।
]
]
विशयी,
14
15
खेशयः-खशयः,
16
बिलेशयः,
17
पूर्वाह्णशयः,
18
पार्श्वशयः,
उरश्शयः,
उदरशयः,
पृष्ठशयः,
हस्तशयः,
ऊर्ध्वशयः,
19
उत्तानशयः,
20
अवमूर्धशयः,
21
दिग्धसहशयः,
22
गिरिशः,
23
24
शयालुः,
25
26
शयितः,
27
अतिशयितो
गुरुं
शिष्यः-अतिशयितो
गुरुः
शिष्येण,
28
ग्रामम्
29
अधिशयानः,
30
स्थण्डिलशायी
31
तरुस्थलशयी,
32
शेषशायी-अब्धिशायी,
33
रङ्गशायी,
34
शयानो
भुङ्क्ते
यवनः,
शायः,
शिशयिषुः-शिशाययिषुः,
शाशयः
शयितव्यम्,
शाययितव्यम्,
शिशयिषितव्यम्,
शाशय्यितव्यम्
35
शयनीयम्
36
,
शायनीयम्,
शिशयिषणीयम्,
शाशय्यनीयम्
शेयम्,
शाय्यम्,
शिशयिष्यम्,
शाशय्यम्
ईषच्छयः-दुश्शयः-सुशयः
--
--
37
शय्यमानः,
शाय्यमानः,
शिशयिष्यमाणः,
शाशय्यमानः
38
शयः,
तव
39
उपशायः
40
-विशायः,
उपशयः,
विशयः,
41
संशयः-सांशयिकः,
42
43
अतिशयः-आतिशायिकः-आतिशयिकः,
शायः,
शिशयिषः,
शाशय्यः
शयितुम्,
शाययितुम्,
शिशयिषितुम्,
शाशय्यितुम्
44
संशीतिः
45
शय्या
46
,
47
सुखशायिका,
48
सुशयिका,
शायना,
शिशयिषा-शिशाययिषा,
शाशय्या
शयनम्,
49
सुखशयनम्-सौखशायनिकः,
श्मशानम्
50
,
51
अतिशायनम्-अतिशय-
नम्-आतिशायनिकम्,
शायनम्,
शिशयिषणम्,
शाशय्यनम्
52
शयित्वा,
53
शाययित्वा,
शिशयिषित्वा,
शाशय्यित्वा
54
उपशय्य,
विशाय्य,
प्रशिशयिष्य,
प्रशाशय्य
शायम्
२
शयित्वा
२
शायम्
शाययित्वा
२
शिशयिषम्
२
शिशयिषित्वा
२
शाशय्यम्
२
शाशय्यित्वा
२
55
उप्रत्ययः।
]
]
शयुः,
56
शयानकः,
57
शीधुः-शीलम्-शैवालम्-शेवलः,
58
शेवः,
शेपः,
59
शिखा,
60
शिनिः,
61
निशीथः।
प्रासङ्गिक्यः
01
→
(
१७१७
)
02
→
(
२-अदादिः-१०३२।
अक।
सेट्।
आत्म।
)
03
→
[
[
२।
सन्नन्तात्
द्विर्वचनादिकेषु
कृतेषु
सर्वत्र
रूपमेवं
बोध्यम्।
]
]
04
→
[
[
३।
यङन्ते
प्रत्ययस्य
ङित्त्वात्
‘अयङ्
यि
क्ङिति’
(
७-४-२२
)
इत्ययङ्
सर्वत्र
बोध्यः।
]
]
05
→
[
[
४।
‘इवर्णेष्वथ
शीङ्श्रिञावपि’
(
व्याघ्रभूतिकारिका
\n\n
काशिका
७-२-१०
)
इति
वचनाद्
धातोः
इड्
भवतीति
बोध्यम्।
]
]
06
→
[
[
५।
शानच्प्रत्ययस्य
‘सार्वधातुकमपित्’
(
१-२-४
)
इति
ङिद्वद्भावेन
यद्यपि
‘क्ङिति
च’
(
१-१-५
)
इति
गुणनिषेधोऽत्र
प्राप्तः
\n\n
तथापि
‘शीङः
सार्वधातुके
गुणः’
(
७-४-२१
)
इति
विशेषविधानाद्
गुणो
भवतीति
बोध्यम्।
‘शयाना
भुञ्जते
यवनाः’
इत्यत्र
‘लक्षणहेत्वोः
क्रियायाः’
(
३-२-१२६
)
इति
शानच्
इति
ज्ञेयम्।
]
]
07
→
[
[
आ।
‘शयानां
कुष्ठले
तारां
दिविष्ठामिव
निर्मलाम्।।’
भ।
का।
९-८४।
]
]
08
→
[
[
६।
अचित्तवत्कर्तृकत्वे
एवं
शानजपि
ण्यन्तात्
भवतीति
माधवः।
चित्तवत्कर्तृकत्वे
तु
‘अणावकर्मकात्
चित्तवत्कर्तृकात्’
(
१-३-८८
)
इति
नित्यं
परस्मैपदमेव।
]
]
09
→
[
[
७।
सुखं
शेते
इति
सुखशीः।
द्विवचनादौ
‘एरनेकाचोऽसंयोगपूर्वस्य’
(
६-४-८२
)
इति
यणि
सुखश्यौ
सुखश्यः
इत्यादीनि
बोध्यानि।
]
]
10
→
[
[
८।
‘निष्ठा
शीङ्--’
(
१-२-१९
)
इति
वचनात्
धातोरत्र
निष्ठाया
अकित्त्वम्।
तेन
गुणः।
]
]
11
→
[
[
B।
‘मणिरत्नाधिशयितं
प्रत्युदैक्षन्त
तोयधिम्।।’
भ।
का।
७-१०३।
]
]
12
→
[
[
९।
पचादिपाठादच्प्रत्ययः।
गुणायादेशौ।
]
]
13
→
[
[
१०।
‘विशयी
देशे’
[
ग।
सू।
३-१-१३४
]
14
→
[
पृष्ठम्१३००+
२९
]
15
→
[
[
१।
खे
शेते
इति
खेशयः--खशयः।
‘अधिकरणे
शेतेः’
(
३-२-१५
)
इति
अच्प्र-
त्ययः।
‘शयवासवासिष्वकालात्’
(
६-३-१८
)
इति
पाक्षिकः
सप्तम्या
अलुक्।
एवं
रङ्गेशयः
अद्रिशयः
बिलेशयः
कुशेशयम्
इत्यादयो
बोध्याः।
]
]
16
→
[
[
आ।
‘अब्भ्रेण
खे
सञ्चरमाण
आरात्
बिलेशयद्वेषिसमानजूतिः।
वा।
वि।
२-२३।
]
]
17
→
[
[
२।
पूर्वाह्णे
शेते
इति
पूर्वाह्णशयः।
अत्र
कालार्थकत्वात्
न
सप्तम्याः
पाक्षिकोऽप्यलुक्--
‘--
अकालात्’
(
६-३-१८
)
इत्युक्तेः।
]
]
18
→
[
[
३।
पार्श्वाभ्यां
शेते
पार्श्वशयः।
उरसा
शेते
उरश्शयः।
एवं
उदरशयः
पृष्ठशयः
इत्यादयो
ज्ञेयाः।
अत्र
सर्वत्र
‘पार्श्वादिषूपसंख्यानम्’
(
वा।
३-२-१५
)
इति
अच्प्रत्ययः।
]
]
19
→
[
[
४।
उत्तानः
शेते
उत्तानशयः।
अवमूर्धा
शेते
अवमूर्धशयः।
अत्र
‘उत्तानादिषु
कर्तृषु’
(
वा।
३-२-१५
)
इति
अच्प्रत्ययः।
]
]
20
→
[
[
B।
‘शौरिर्यशोदाशयने
न्यधात्ताम्
आदत्त
चोत्तानशयां
कुमारीम्।’
वा।
वि।
३-४०।
]
]
21
→
[
[
५।
दिग्धेन
सह
शेते
इति
दिग्धसहशयः।
‘दिग्धसहपूर्वाच्च’
(
वा।
३-२-१५
)
इति
अच्प्रत्ययः।
‘दिग्धसह’
इत्यत्र,
मयूरव्यंसकादित्वात्
(
२-१-७२
),
अस्मादेव
निर्देशाद्वा
तत्पुरुषसमासः।
तत
उपपदसमासः।
]
]
22
→
[
[
६।
‘गिरौ
डश्छन्दसि’
(
वा।
३-२-१५
)
इति
गिरावुपपदे
शेतेर्डप्रत्ययः।
प्रत्ययस्य
डित्त्वेन
टेर्लोपः।
गिरिरस्यास्तीत्यर्थे
लोमादित्वात्
(
५-२-१००
)
शप्रत्ययेन
प्रसाध्य
भाष्ये
वार्त्तिकमिदं
प्रत्याख्यातम्।
निमित्तावधिसंकरत
उभयमपि
प्रमाणमद्यत्वे
इति
सिद्धान्तः।
]
]
23
→
[
[
C।
‘आरोपितं
यद्गिरिशेन
पश्चादनन्यनारीकमनीयमङ्कम्।।’
कु।
सं।
१-३७।
]
]
24
→
[
[
७।
‘आलुचि
शीङो
ग्रहणम्’
(
वा।
३-२-१५८
)
इत्यालुच्
ताच्छीलिकः।
शयनशीलः
शयालुः।
]
]
25
→
[
[
ड्।
‘हन्ति
नोपशयस्थोऽपि
शयालुर्मृगयुर्मृगान्।।’
शि।
व।
२-८०।
]
]
26
→
[
[
८।
‘मतिबुद्धि--’
(
३-२-१८८
)
इत्यत्र
चकारस्यानुक्तसमुच्चयार्थत्वात्
अस्मादपि
धातोः
वर्तमाने
क्तप्रत्ययः।
]
]
27
→
[
[
९।
‘गत्यर्थाकर्मकश्लिषशीङ्--’
(
३-४-७२
)
इत्यादिनाऽत्र
कर्तृकर्मणोर्यथासम्भवं
क्तप्रत्ययो
ज्ञेयः।
उपसर्गवशादत्र
धातुस्सकर्मक
इत्यवधेयम्।
]
]
28
→
[
पृष्ठम्१३०१+
३०
]
29
→
[
[
१।
अत्र
‘अधिशीङ्स्थाऽऽसां
कर्म’
(
१-४-४६
)
इत्याधारस्य
कर्मत्वम्।
]
]
30
→
[
[
२।
‘व्रते’
(
३-२-८०
)
इति
णिनिः।
स्थण्डिल
एव
शेते
स्थण्डिलशायी।
यस्स्थण्डिल
एव
व्रतविशेषानुपालनार्थं
शेते
स
एवमुच्यते।
यस्तु
कदाचित्
कटाद्यभावात्
स्थण्डिले
शेते
सः
स्थण्डिलशय
इत्युच्यते
इति
बोध्यम्।
]
]
31
→
[
[
आ।
‘वाचंयमान्
स्थण्डिलशायिनश्च
युयुक्षमाणाननिशं
मुमुक्षून्।’
भ।
का।
३-४१
]
]
32
→
[
[
३।
‘सुप्यजातौ--’
(
३-२-७८
)
इति
णिनिः।
]
]
33
→
[
[
B।
‘पृक्ताग्रजः
पृञ्जितगोपसूनुर्दृष्टोऽब्धिशायी
स
जनैर्युवद्भिः।।’
धा।
का।
२-४६
]
]
34
→
[
[
४।
‘लक्षणहेत्वोः
क्रियायाः’
(
३-२-१२६
)
इति
लक्षणार्थे
शानच्।
शयानानामेव
सतां
भोजनकरणं
यवनलक्षणमिति
समुदितार्थः।
]
]
35
→
[
[
५।
अधिकरणेऽप्यनीयर्प्रत्ययो
भवति,
बाहुलकात्।
शेरतेऽस्मिन्
इति
शयनीयम्।
]
]
36
→
[
[
C।
‘गतमाभरणप्रयोजनं
शयनीयं
परिशून्यमद्य
मे।।’
रघु।
८-६५
]
]
37
→
[
[
६।
यकि,
‘अयङ्
यि
क्ङिति’
(
७-४-२२
)
इति
अयङ्
आदेशः।
आदेशस्य
अनेकाल्त्वेऽपि
‘ङिच्च’
(
१-१-५३
)
इत्यन्त्यस्येकारस्यादेशः।
]
]
38
→
[
[
७।
‘एरच्’
(
३-३-५६
)
इति
भावेऽच्प्रत्ययः।
]
]
39
→
[
[
८।
पर्यायार्थे
गम्यमाने,
वि,
उप
इत्युपसर्गाभ्यां
परस्यास्य
‘व्युपयोः
शेतेः
पर्याये’
(
३-३-३९
)
इति
घञ्
प्रत्ययः,
इवर्णान्तत्वलक्षणाच्प्रत्ययस्यापवादः।
तव
विशायः।
मम
राजोपशायः,
राजानमुपशयितुं
पर्याय
इत्यर्थः।
पर्यायभिन्नार्थे
तु
उपशयः,
विशयः
इत्यजेव।
]
]
40
→
[
[
ड्।
‘निशोपशायः
कर्तव्यः
फलोच्चायश्च
संहतैः।।’
भ।
का।
७-४१
]
]
41
→
[
[
९।
संशय्यते
इति
संशयः
=
सन्देहः।
संशयं
आपन्नोऽर्थः
सांशयिकः।
‘संशयमाप-
न्नः’
(
५-१-७३
)
इति
ठञ्।
सांशयिकः
स्थाणुः।
स्थाणुः
संशयं
=
पुरुष
इति
सन्देहमापन्न
इत्यर्थः।
अमरसिंहस्तु
‘सांशयिकः
संशयापन्नमानसः’
(
३-१-५
)
इति
संशयकर्तर्यपि
प्रयोगमनुमेने
\n\n
द्वितीयान्तप्रकरणे
पुनः
‘संशयं--’
(
५-१-७३
)
इति
द्वितीयान्तत्वेनैव
पाठात्
कर्भण्येव
प्रत्ययो
न
तु
कर्तरि
इति
न्यासपद-
मञ्जर्यादिषु
स्पष्टम्।
]
]
42
→
[
पृष्ठम्१३०२+
२९
]
43
→
[
[
१।
अतिशेते
इत्यतिशयः।
उपसर्गवशाद्धातोरर्थान्तरे
वृत्तिः।
अतिशये
भवः
आतिशायिकः,
अध्यात्मादित्वात्
(
५-४-४४
)
ठञ्।
अनुशतिकादित्वात्
(
७-३-२०
)
उभयपदवृद्धिः।
‘व्याप्तमातिशयिकेन
रसेन’
(
माघः
१०-२३
)
इत्यत्र
तु
विन-
यादित्वात्
(
५-४-३४
)
ठक्।
]
]
44
→
[
[
२।
भावे
क्तिन्।
संशीतिः
=
संशयः।
‘तितुत्र--’
(
७-२-९
)
इतीण्न्{??}एइषेधः।
]
]
45
→
[
[
३।
‘संज्ञायां
समजनिषदनिपतमनविदषुञ्शीङ्भृञिणः’
(
३-३-९९
)
इति
संज्ञायां
गम्यमानायां
स्त्रियां
भावादौ
क्यप्प्रत्ययः।
शेरतेऽस्यामिति
शय्या।
कित्त्वादयङ्।
]
]
46
→
[
[
आ।
‘शय्योत्थायं
मृगान्
विघ्यन्नातिथेयो
विचक्रमे।।’
भ।
का।
४-८
]
]
47
→
[
[
४।
सुखशयनम्
सुखशायिका।
धात्वर्थनिर्देशे
स्त्रियां
ण्वुल्।
]
]
48
→
[
[
५।
शोभनः
शयोऽस्याः
सुशयिका।
‘प्रत्ययस्थात्
कात्--’
(
७-३-४४
)
इतीकारः।
]
]
49
→
[
[
६।
सुखेन
शयनम्--सुखशयनम्।
सुखशयनं
पृच्छतीति
सौखशायनिकः।
‘पृच्छतौ
सुस्नातादिभ्यः’
(
वा।
४-४-१
)
इति
ठक्।
‘भृग्वादीन्
अनुगृह्णन्तं
सौखशायनिकान्
ऋषीन्।।’
(
रघुवंशः
१०-१४
)
]
]
50
→
[
[
७।
शवानां
शयनम्
=
श्मशानम्।
पृषोदरादित्वात्
(
६-३-१०९
)
शवशब्दस्य
श्मादेशः,
शयनशब्दस्य
‘शान’
इत्यादेशः।
काशिका
(
६-३-९
)
द्रष्टव्या।
]
]
51
→
[
[
८।
अतिशयनम्
एव
अतिशायनम्।
‘अतिशायने
तमबिष्ठनौ’
(
५-३-५५
)
‘नित्ययोगेऽतिशायने।’
(
वा।
५-२-९४
)
इति
सूत्रवार्त्तिकादिनिर्देशात्
ल्युडन्ते
दीर्घः
पाक्षिकः
\n\n
तेन
अतिशयनम्
अतिशायनम्
इत्युभयमपि
साधु।
न
च
वाच्यम्--
‘बाधकान्येव
निपातनानि’
(
परिभाषा।
११९
)
इति
वचनात्
अतिश-
यनम्
इत्यसाव्वेवेति
\n\n
यतः
‘अबाधकान्यपि
निपातनानि’
(
परि
१२०
)
इति
वचनात्
उभयमपि
साच्वेवेति
माधवः।
वस्तुतः
‘अज्विधौ
भयादीनामुपसंख्यानम्--
नपुंसके
क्तादिनिवृत्त्यर्थम्’
(
वा।
३-३-५६
)
इति
वचनात्
अस्य
धातोः
अतिपूर्वस्य
ल्युटि
रूपस्यानभिधानमेव
\n\n
अत
एव
च
निर्देशात्
अतिशायनम्
इत्येकमेव
रूपं
साधु
इति
प्रतीमः।
]
]
52
→
[
[
९।
‘न
क्त्वा
सेट्’
(
१-२-१८
)
इति
सेटः
क्त्वायाः
कित्त्वनिषेधात्
गुणोऽत्र।
]
]
53
→
[
[
B।
‘…
शयित्वा
रजनीं
सपौरः।’
भ।
का।
३-१६।
]
]
54
→
[
पृष्ठम्१३०३+
२९
]
55
→
[
[
१।
अत्यर्थं
शेरते
इति
शयुः
=
अजगरः।
औणादिकः
[
द।
उ।
१-९२
]
56
→
[
[
२।
औणादिके
(
द।
उ।
२६
)
आकप्रत्यये
शयानकः
इति
भवति।
]
]
57
→
[
[
३।
‘शीङो
धुक्लग्वलन्वालनः’
(
द।
उ।
१०-९
)
इति
क्रमेण
धुगादिप्रत्ययेषु
रूपाणीमानि
सिद्धानि।
शीधुः
=
मदिरा।
केचित्
शीथुः
इति
पठन्ति।
शीलम्
=
स्वभावः।
शेवल-शैवालौ
जललताविशेषवाचकौ।
]
]
58
→
[
[
४।
औणादिके
(
द।
उ।
८-१२६
)
वन्प्रत्यये
रूपम्।
शेवः
सर्पः।
शेवा
इति
केचित्।
औणादिके
(
द।
उ।
६-६९
)
इति
क्वनिप्प्रत्यये
तु
शीवा
इति
भवति।
]
]
59
→
[
[
५।
औणादिके
(
द।
उ।
३-५५
)
खप्रत्यये
शिखा
केशबन्धः।
]
]
60
→
[
[
६।
औणादिके
निप्रत्यये
धातोर्ह्रस्वे
च
रूपम्।
शिनिः
क्षत्रियविशेष
इति
माधवः।
]
]
61
→
[
[
७।
नितरां
शेरतेऽस्मिन्
प्राणिन
इति
निशीथः
=
अर्धरात्रम्।
औणादिकस्थक्प्रत्ययोऽत्र।
]
]
What is this? (Hidden Dictionary)
To avoid the clutter in the app, the unwanted dictionaries can be hidden to have clear view while browsing. This section shows entries from those hidden dictionaries if any.
How to hide/unhide dictionary?
Every dictionary entry will have top right corner menu . From there, you can hide or unhide dictionary. You must login to use this feature. So, KST can remember your preferences of hidden dictionaries.