सेव

सेव (ऋ, ङ) सेवते 1. d. To serve.

सेव (ऋ) सेवृ r. 1st cl. (सेवते) To serve, to gratify by service: preferably षेवृ।

सेव [sēva], See सेवन, सेवि (2).

सेव n. (either fr. √ सेव् or सिव्) g. pacAdi = सेवि1, an apple, L.

सेव seva n. apple

सेवं , क्ली, (सेव्यते यदिति । सेव + घञ् ।) सेवि- फलम् । इति राजनिर्घण्टः ॥ (अस्य पर्य्यायो गुणाश्च यथा — “मुष्टिप्रमाणं वदरं सेवं सिवितिकाफलम् । सेवं समीरपित्तघ्नं वृंहणं कफकृद्गुरुः । रसे पाके च मधुरं शिशिरं रुचिशुक्रकृत् ॥” इति भावप्रकाशस्य पूर्व्वखण्डे प्रथमे भागे ॥)

सेव , ञ ङ ऋ सेवने । इति कविकल्पद्रुमः ॥ (भ्वा०- उभ०-आत्म०-च-सक०-सेट् ।) ञ, सेवति सेवते । ङ, सेवते । ऋ, असिसेवत् । सेवनं आराधनं उपभोगः आश्रयणञ्च । विष्णुं सेवते । सुखं सेवते । तीर्थं सेवते साधुः । अन्ये त्वस्मात् परस्मैपदममन्यमानाः । नीचं समृद्धमपि सेवति नीच एव । स्वाधीने विभवेऽप्यहो नरपतिं सेवन्ति किं मानिनः ॥ इत्यादौ गणकृतानित्य- त्वमाहुः । इति दुर्गादासः ॥

सेव न० सेव—कर्मणि घञर्थे क । सेविफले (सेओ) राजनि०